վայրասուն - բացատրություն
[ածական] (հնացած)
1. Դուրսը՝ անբնակ տեղերում սնված՝ մեծացած, վայրենի:
2. Վայրենություն արտահայտող՝ հանդիսացող: Վայրասուն ապերախտություն:
1. Դուրսը՝ անբնակ տեղերում սնված՝ մեծացած, վայրենի:
2. Վայրենություն արտահայտող՝ հանդիսացող: Վայրասուն ապերախտություն:
վայրասուն - հոմանիշներ
տես վայրի 1 նշան., վայւրենի 1 նշան.:
վայրասուն - հականիշներ
վայրասուն - ռուսերեն թարգմանություն
ա. (հնց.) Дикий.