վայել - բացատրություն

1)

[չեզոք բայ]
1. Վայ անել, ավաղել:
2. Կռնչալ (բուի մասին):
3. (փոխաբերական) Ուժգին և չարագուշակ ձայն արձակել՝ հանել, ոռնալ: Այնպես է վայում բուքը կատաղի (Ս. Գրիգորյան):
4. Վայնասուն անել, ողբալ:
5. (փոխաբերական) Չարագուշակ բան ասել:

2)

[ածական]
1. Արժանի, արժանիքներին՝ արժանիքին՝ պատվին համապատասխան:
2. Սազական, վայելուչ, պատշաճ:
3. Համապատասխան:
4. Անհրաժեշտ, պիտանի:
5. Բարոյական նորմաներին համապատասխան, վայելչության սահմաններից՝ շրջանակներից դուրս չեկող:

վայել - հոմանիշներ

1) տես 1. Ողբալ; 2. Ափսոսալ 1 նՏշան.:

2) ա. Պատշաճ, համապատասխան, վայելուչ, հարմար, արժան, սազական, անկ:

3) գ. Հաճույք, զվարթություն, բերկրանք, բերկրություն:

վայել - հականիշներ

հականիշներ չեն գտնվել

վայել - ռուսերեն թարգմանություն

1) եց 1. Ухать (о сове, филине). 2. Выть, голосить. 3. (բրբ.) Накликать, каркать, накаркивать, накаркать.

2) ա. 1. Пристойный, приличный, приличествующий (устар.), подобающий (устар.). 2. Достойный.

վայել - անգլերեն թարգմանություն

անգլերեն թարգմանություն չի գտնվել

վայել - դարձվածքներ

դարձվածքներ չեն գտնվել