[չեզոք բայ]
1. Արագ ընթացքով գնալ, վազքով գնալ, վազ տալ:
2. Արագընթաց շարժվել՝ ընթանալ, սուրալ, սլանալ: Տրամվայներն ու տրոլեյբուսներն ամբողջ օրը վազում են փողոցներով (Ավ.):
3. Արագորեն անցնել: Ամիսներն ու տարիները վագում են միմյանց հետևից:
4. Հոսել: Վտակն վազեց կարկառելով (Հ. Թումանյան):
5. Ծորալ, թափվել: Քրտինքս վազում (է) ճակատից ներքև (Հ. Թումանյան):
6. Շտապով՝ շուտափույթ գնալ մի տեղ՝ մեկի մոտ՝ մի բանի հետևից ևն: Մի վազի՛ր դեկանատ ու ցուցակը բեր:
7. Շտապել, աճապարել: Մի՛ վազիր, երամիդ շուտով կհասնիս, կռունկ (ժողովրդական երգ.):
8. (փոխաբերական) Այս ու այն կողմ շարժվել՝ անցնել: Աչքերիս առջև մժեղների պես կետեր են վազում:
9. (փոխաբերական) Ձգտել, մի բանի հետամուտ լինել: Մենք խաղաղության ենք վազում, պարսիկը՝ կռվի (Դ. Դեմիրճյան):
10. (փոխաբերական) Բխել, դուրս գալով տարածվել: Մեղր ու կաթ կը վազեր բերնեն (Գ. Զոհրապ):
11. Մարմնով որևէ գրգիռ՝ զգացում անցնել: Ուրախության սարսուռ մը վազեց իր մորթին վրա (Գ. Զոհրապ):
12. (փոխաբերական) Ցայտուն կերպով դրսևորվել, որևէ բանի ցայտուն արտահայտություն ունենալ, վրայից թափվել: Քիպարությունը վրայեն կը վազե կոր (Հ. Պարոնյան):
13. (փոխաբերական) Ձգվել, տարածվել: Ոլորապտույտ ճանապարհը վագում, կորչում է լեռան ստորոտում:
14. (փոխաբերական) Ձգտել, միտել: Բերանը նույնիսկ անգիտակցաբար վազում է միօրինակ ձևերի (Հ. Աճառյան):

չբ. 1. Ընթանալ, արշավել, սլանալ, սուրալ, խոյանալ, խուժել, (բրբ.) տոովեւ, տողվել, տողկել, հետևից ընկնել, վաղ տալ: 2. Հոսել, ծորել, երթալ, կաթել, մզել (ջուրը): 3. Սորել (աչքի ջուրը): 4. Մրցել, զուգընթանալ: 5. (բրբ.) Խնդկել, իյնդկի տալ: 6. Տեն վազվզել:

եցի 2. Бегать, бежать. 2. Бежать, течь. ◊ Բերանի ջուրը վազեց слюнки потекли. Վազող վազողի է все кинулись бежать.