1)

սարդի, [գոյական] (կենդանաբանություն)
1. Միջատներ որսալու համար ոստայն հյուսող հատվածոտանի կենդանի:
2. (հազվադեպ) Մակուկ, մանողակ, փաղիժ, մորմ:
3. (բարբառային) Երնջակ, գործարար (6), ջուլհկիկ, սանտրագործիք, հինածհինուկ (խինածխինուկ), ղռիշուն, սատանի ձի, սատանի ճրագ, էշխռանջ (թունավոր):
4. Մոր (միջատ):
5. (փոխաբերական) Կեղեքիչ, հարստահարիչ, շահագործող մարդ:
6. (փոխաբերական) Որևէ կարգի ծուղակ՝ թակարդ լարող մարդ կամ մարդկանց խումբ, դավ նյութող մարդ:

2)

Տե՛ս
Սարդենի:

1) գ. (կենդբ.) Մամուկ, մանողակ. մորմ, գործարար, (հզվդ.) փաղեժ, փաղիժ, (բրբ.) երնջակ, գործրար. ջուլհկիկ, սանտրագործ, ղռիշուն, հինած-հինուկ, խինածխիէտւկ, տղեւյ, իշխրտուկ, սատանի ձի. սատանի ճրագ. Էշխռանջ (թունավոր):

2) տե՛ս Սարդենի:

ի (կենդբ.) Паук. ♢ Սարդի ոստայն, տե՛ս Սարդոստայն։