[ածական, մակբայ]
1. Մեծ ուժով դրսևորվող՝ արտահայտվող, ուժգին, բուռն: Սաստիկ կարոտ՝ քաղց՝ ուրախություն:
2. Ծայրահեղ աստիճանով եղող՝ տեղի ունեցող, խիստ, ծայրահեղ: Սաստիկ բարկություն՝ հանդիմանություն:
3. Տվյալ առարկային հատուկ գործողության՝ հատկանիշի ևն ծայրահեղ աստիճանն է ցույց տալիս (հաճախ առանց հատկանիշը ցույց տվող բառի): Սաստիկ անձրև (շատ հորդ անձրև): Սաստիկ ձմեռ (խիստ ցրտաշունչ ձմեռ) ևն:

ա. մ. Ուժգին, խիստ, շատ, չափազանց, բուռն, սուր (ցավ): || Սաստկագին, սաստկական:

թույլ, թուլորեն, նվազորեն

1. մ. Очень сильно. 2. մ. Чересчур, слишком. 3. ա. Сильный. 4. ա. Строгий.