[ներգործական բայ]
1. Ուժգին հարվածով մի բան փշրել՝ բեկորների վերածել, կոտրել, փշրել:
2. Ուժգին հարվածով ճխլել: Օձը միշտ պիտի խայթե, քանի մականը չէ ջախջախել նրա գլուխը (Մուրացան):
3. Ծանր պարտության մատնել, կործանիչ հարվածով ոչնչացնել: Թշնամուն ջախջախել:
4. (փոխաբերական) Տանել, խաղը՝ մրցությունը համոզիչ հաղթանակով շահել: Աշխարհի չեմպիոնը ջախջախեց հակառակորդին:
5. (փոխաբերական) Կոտրտել: Նա այնքան հարվածեց, որ ջախջախեց իր լախտը:
6. (փոխաբերական) Կործանել, տապալել: Պիտի ջախջախենք կապիտալիզմի ծանր լուծը (Ավ. Իսահակյան):
7. (փոխաբերական) Փչացնել, խախտել: Եվ ինքը մի քանի կցկտուր խոսքերով միանգամայն պիտի ջախջախեր նրա ուրախությունը (Նար-Դոս):
8. (փոխաբերական, հազվադեպ) Մասերի բաժանել, մասնատել, կտրել, թռցնել: Սրի մի հարվածով ջախջախեցի մեղապարտի գլուխը (Մուրացան):
9. (փոխաբերական) Խոցել, հարվածելով ծանր վերք հասցնել: Որսորդի երկթևյանը հարվածում ու ջախջախում է նրա սիրտը (Մուրացան):
10. (փոխաբերական) Խիստ քննադատության՝ մերկացման ենթարկել: Ժողովում ելույթ ունեցողները ջախջախեցին հափշտակիչին:
11. (փոխաբերական) Պատասխանով՝ փաստարկներով ևն հերքել հակառակորդի պնդումները՝ կարծիքները ևն: Զեկուցողը ջախջախեց իր հակառակորդներին:
12. (փոխաբերական) Ոչնչացնել, վերացնել: Ջախջախել մարդուս ստեղծագործական խիզախումների և ձգտումների ճանապարհին ծառացած արգելքները, -արդյոք սա չէ՞ իսկական գրողի կոչումը (Պ. Լաթիլ):
13. (փոխաբերական) Հոգեպես կամ մարմնապես ընկճել՝ տանջել: Հոգնությունը ջախջախել էր նրան:

նբ. Ջարդել, կոտրել, կոտ, րատել, կոտրտել, փշրել, խորտակել, տապալել, (բրբ.) ջախել, ջնջխել, ճեճեխել, ճճեխել, փչխել, ջարդուփշուր անել, ջարդուբուրդ անել, ջարդուխուրդ անել:

եցի 1. Крушить, сокрушать, сокрушить. 2. Громить, разгромить, разбить. 3. Размозжить, разбивать, разбить, расколачивать (прост.), расколотить (прост.).