[գոյական]
1. Պակաս լինելը, բավարար քանակով՝ չափով չլինելը:
2. Կարիք, պահանջ:
3. Ֆիզիկական կամ մտավոր ու հոգեկան արատ:
4. Թերություն, թերի կողմ, բաց:
5. Բացակայություն, բացակա լինելը:

գ. 1. Թերություն, բաց, արատ, այպ (արևւԽՈ.), փութ (բրբ.)- Պակասավորություն, անկատարություն: 2. Նվազություն, քչություն, սակավություն, շեթու- թյուն (հզվդ.): 3. Կարիք, կարոտ, կարոտություն, քեսատություն (բրբ.): 4. Բացակայություն: 5. Արատավորություն, խեղանդամություն, հաշմանդամություն, (հնց.) հաշմություն, խեղություն:

անպակասություն, լիություն

թյան 1. Недостаточность, недостаток. 2. Нужда, нехватка. 3. Изъян, дефект.