չ տառը - բացատրություն
1)
(չա)
1. Հայկական այբուբենի 25-րդ տառը, լեզվատամնային շնչեղ խուլ պայթաշփական բաղաձայն հնչյունի և համապատասխան հնչույթի գրային նշանը:
2. Իբրև թվական՝ 700, 700-րդ:
2)
1. Բայի (դիմավոր և ոչ դիմավոր) ժխտական ձև կազմող մասնիկ (օրինակ՝ չգրել, չգրած, չգրված, չգրեմ, չեմ գրում ևն):
2. Ժխտական նախածանց (օրինակ՝ չբեր, չկամ, չհավան ևն):
(չա)
1. Հայկական այբուբենի 25-րդ տառը, լեզվատամնային շնչեղ խուլ պայթաշփական բաղաձայն հնչյունի և համապատասխան հնչույթի գրային նշանը:
2. Իբրև թվական՝ 700, 700-րդ:
2)
1. Բայի (դիմավոր և ոչ դիմավոր) ժխտական ձև կազմող մասնիկ (օրինակ՝ չգրել, չգրած, չգրված, չգրեմ, չեմ գրում ևն):
2. Ժխտական նախածանց (օրինակ՝ չբեր, չկամ, չհավան ևն):