ուրագի, [գոյական]
1. Հյուսնական տաշող գործիք կացնի նման, բայց բերանը կոթի լայնական (և ոչ կացնի բերանի պես կոթի երկայնական) դիրքով և փոքր ինչ թեքված դեպի ներս:
2. (փոխաբերական, խոսակցական) Միշտ իր կողմը տաշող՝ միայն իր մասին մտածող մարդ:

գ. Դակու: Քարուրագ (մեծ):

սղոց

ի Тесло.