1)

ուղի, [գոյական] (հին, բանաստեղծական)
1. Ուղի, ճանապարհ: Իրիկունս Է բարի՜, բարի՜... ոսկի ուղ մը՝ կամուրջ եղած ընդմեջ տիվին ու գիշերվան (Մ. Մեծարենց):

2)

ուղի, [գոյական] (հին, բանաստեղծական)
Ուղեղ: Սրանք են ուղը, աղը կյանքի (Ե. Չարենց):

միայն Ուղն ու ծուծը կապակցության մեջ. Главное, суть, соль, квинтэссенция (книжн.).