որկորի, [գոյական]
1. (կազմախոսություն) Նույնն է՝ Կերակրափող:
2. (փոխաբերական) Փոր, ստամոքս (որպես կերածի պարունակիչ):
3. (փոխաբերական) Ուտելու ցանկություն՝ ախորժակ:
4. (փոխաբերական) Ընդերք, խորք:
5. (փոխաբերական, բանաստեղծական) Փոր, ուտող, շունչ, հոգի: Տասներկու որկոր եմ պահում:

գ. (կզմխս.) 1. Կերակրափող, բուկ, կոկորդ, փող, (հնց.) սստւգն, հացատեղ, հացուտեղ (բրբ.): 2. Տես որկրամոլություն:

ի (կզմխս.) Утроба.