[գոյական]
1. Նախադասության մեջ տվյալ լեզվին հատուկ՝ նախադասության անդամների դասավորության կարգը, նախադասության անդամների տվյալ լեզվին հատուկ հաջորդականության կարգը:
2. Քերականության մի բաժինը, որ զբաղվում Է նախադասության անդամների հաջորդականության տվյալ լեզվում գոյություն ունեցող կանոնների ուսումնասիրությամբ:

գ. 1. Կարգավորու- թյուն, կապակցություն: || Դասավորություն, շարակարգություն, համակարգություն: 2. (քերկ.) Համաձայնություն, (հնց.) հարմարադրություն, հարմարադրություն: || Շարադրություն, (հնց.) շարադրություն, բաղդասություն, քւա- մագոութտւն:

թյան 1. Расстановка, расположение. 2. (քեր.) Синтаксис.