նախատիպի, նախատիպեր,
1. [գոյական] Սկզբնական օրինակ, որևէ բանի սկզբնական ձևը՝ վիճակը՝ կերպը:
2. [ածական] Նախնական, սկզբնական, առաջին վիճակը ներկայացնող:
3. Որևէ բանի սկզբնատիպը ներկայացնող՝ հանդիսացող:
4. [գոյական, ածական] (գրականագիտություն) Իրական (պատմականորեն գոյություն ունեցած) մարդ, որի կյանքը, գործունեությունը և բնավորությունը գրողը դրել է իր ստեղծած գեղարվեստական ընդհանրացված կերպարի (տիպի) հիմքում:
5. (հազվադեպ) Բնօրինակ, բնորդ:

գ. 1. Սկզբնատիպ, նախակերպար, նախատիպար, (հնց.) կանխատիպ, առաջնատիպ, նախատպավորություն, նախատպություն: || Նախապատկեր, կանխապատկեր, կանխանկար: 2. Տեն Բնօրինակ:

1. գ. Подлинник. 2. ա. Подлинный. 3. ա. Первообразный. 4. գ. Прообраз, прототип.