[ածական, գոյական]
Ճարտար խոսող, պերճախոս, հռետոր:

ա. գ. Պերճախոս, պերճաբան, հռետոր, ճարտարաբան, ճարտարախոս, բեմասաց, ատենաբան, հռետորաբան, ճառախոս, ոսկեբերան (փխբ.), գեղեցկարան, գեղեցկախոս, պայծառաբան, պայծառախոս, (հզվդ.) կորովւաիտա, կորովաբան, հրաշաբան, հրաշախոս, գեղաբան, գեղախոս, վայելչաբան, վայելչախոս, հրաշաճառ, ճարտակ, ճարտսիրասական, ճարտարասան, ճոխաբան, ճոխախոս, քաջախոս, քաջախոսնակ, քաջաբան, հորդախոս, հորդաբան, հորդասաց, խոսքաշեն (բրբ.):

ի Оратор.