[ածական]
1. Մեղմ ու հանդարտ բնավորության տեր, քաղցրաբարո, խոնարհ:
2. Հեզություն արտահայտող:
3. (փոխաբերական) Հլու, ստրկամիտ, ծառայամիտ:
4. (փոխաբերական) Մեղմ, թույլ:
5. (փոխաբերական) Քնքուշ, նրբին:

ա. Հնազանդ, հլու, խոնարհ, մեղմ, մեղմիկ, հանդարտ, հեզիկ, հեզահամբույր, հե-զաւհոգի, հեզաբարո, բարեհամբույր, դյուրահամբույր, դյուրաբարո,- հանդարտաբարո, հեզամիտ, խոնարհամիտ, անհպարտ, հեզաբարոլ, գառնամիտ, գառնաբարո, (ժողվրդ.) վար- վուկ, (փխբ.) հրեշտակ, աստծու գառ, գառ, գառնուկ, ցածուկ, ցածուն:

հանդուգն, ամբարտավան, խրոխտ, գոռոզ

(բրբ.) մ. 1. Совершенно, вовсе, совсем. 2. Ничего, ничто.