1)

համբույրի, [գոյական]
1. Շրթունքներով մեկին՝ մի բանի միանգամ հպվելը՝ որպես սիրո՝ գգվանքի՝ ողջույնի ևն արտահայտություն, պաչ:
2. Շրթունքների հպվումը մեկին կամ մի բանի որպես փաղաքշանքի՝ սիրո նշան, պաչ, պաչիկ, համբույրիկ (քնքուշ):
3. (բարբառային, գավառական) Պռոշտի (շրթերով մեկի շուրթերին՝ այտին՝ ճակատին ևն հպելը՝ որպես գգվանքի՝ սիրո՝ ողջույնի ևն արտահայտություն):
4. (արևմտահայերեն) Պագ, պագիկ:
5. (կրոնական) Աջահամբույր (ձեռքի):
6. (գրականագիտություն) Հունա-հռոմեական տաղաչափության մեջ՝ երկու երկար վանկից բաղկացած, հատած (5):
7. Հունական և լատինական տաղաչափության մեջ մի հատած, որ բաղկացած է երկու երկար վանկից:
8. [ածական] (հին, գրքային) Բարեհամբույր, մեղմ, հանդարտ, դյուրահաղորդ, բարեբարո, հեզ, հնազանդ, ընտել, մարդամոտ:

2)

Տե՛ս
Վայրապար:

1) գ. ա. է. Պագ, պաչ, պաչիկ, պագիկ, համբույրիկ քքնբուշյ, պռոշտի (բրբ.): 2. (կրոն.) Աջհամբույր Հձեռքիյ: 3. Մեղմ, հանդարտ, դյուրահաղորդ, բարեբարո: || Հեզ, հնազանդ. րնտե|, մարդամոտ:

2) տե՛ս վայրապար:

Поцелуй, лобзание (устар.). ◊ Համբույր դրոշմել՝ տալ целовать, поцеловать, запечатлеть поцелуй. Համբույր տանել передавать, передать поцелуй, целовать, поцеловать от чьего-либо имени. Համբույր քաղել поцеловать. Հուդայի համբույր поцелуй Иуды.