1. [կրավորական և չեզոք բայ] Խրել -ի:
2. [չեզոք բայ] Ծակելով մի բանի մեջ մտնել՝ խորանալ: Գնդակը խրվել Էր թոքերի մեջ:
3. Ոտքերով թաղվել որևԷ բանի մեջ: Նրանք խրվել են տորֆային ճահճուտում ու մրսում են (Ս.
Խանզադյան):
4. Ճեղքելով՝ պատռելով արանքը մտնել՝ մխվել, մխրճվել, սեպվել: Շեշտակի հարվածով մեր գումարտակը
խրվեց թշնամու դասավորության մեջ (Բ. Պոլևոյ):
5. Անցքի՝ բացվածքի մեջ մտնել: Նա զգաց, որ մեկի ձեռքը զգուշորեն խրվում Է իր գրպանի մեջ:
6. Խորասուզվել՝ թաղվել՝ ընկղմվել մի բանի մեջ:
7. Տարածվել՝ գտնվել՝ ընկած լինել մի տարածության մեջ: Փոքրիկ լիճը խրվել Է լեռնագագաթների մեջ:
8. (փոխաբերական) Մի բանի տակից դուրս գալ չկարողանալ, ձեռնարկածը գլուխ բերել չկարողանալ:
Խրվել Է պատմավեպի տեսության մեջ:
9. (փոխաբերական) Գործերի՝ զբաղմունքի մեջ թաղված լինել, կլանվել (գործով, զբաղմունքով):
Ամբողջապես խրվել Է վարչական աշխատանքների մեջ:
10. (փոխաբերական) Վնասվել, վնաս կրել, ձախողվել, անհաջողության հանդիպել (բարոյապես կամ
նյութապես): Այնքան լավ աղջիկների չհավանեց ու վերջը խրվեց:
11. (փոխաբերական) Խառնվել, միջամտել, քիթը խոթել: Ամեն բանի մեջ խրվում Է, բայց ոչ մեկին էլ չի
հասնում:
12. (փոխաբերական) Շեշտակիորեն սևեռվել՝ բևեռվել: Թուխ բեխեր և սուր, խրվող աչքեր ունի (Ս.
Կապուտիկյան):
13. (փոխաբերական) Մխրճվել, միջամուխ լինել, անմիջապես նվիրվել մի բանի: Կարող Էր համալսարան
մտներ և հետո խրվեր քսաներորդ դարում ծնված գիտությունների ճիշտ կենտրոնը (Հ. Մաթևոսյան):

չբ. 1. Ընկղմվել, թաղվել, գնալ (խսկց.). չքվել: 2. Մտնել, մխվել, վարսվել, ցցվել, . մխրճվել. (բրբ.) խոթվել, կոխվել, ցցվել, ճխտվել, խցկվել, խոթվել, կոթխել, վռվել, լռվել, լարխվել, լորխվել խմբողշ մարմնով): Նստել քնավ): --27Տ-.

վեց 1. Втыкаться, воткнуться, вонзаться, вонзиться. 2. Вязнуть, завязнуть, увязнуть. 3. Врезываться, врезаться. 4. (փխբ.) Влипать, влипнуть.