խուլ - բացատրություն
1)
1. [ածական, գոյական] Լսողությունից լրիվ կամ մասնակիորեն զուրկ (մարդ):
2. [ածական] Լսելու ունակությունը կորցրած: Խուլ ականջ:
3. Թույլ ու ցածր, ոչ հնչեղ: Խուլ թնդյուն՝ ձայն:
4. (փոխաբերական) Անմասն, անմասնակից, անտարբեր: Իմ աղերսներին դու խուլ մնացիր:
5. (փոխաբերական) Զսպված, չարտահայտվող, չդրսևորվող: Խուլ դժգոհություն:
6. (փոխաբերական) Լուռ, անձայն, անաղմուկ: Ուրախ հնչյունը տարածվում է խուլ շրջակայքում
(Հ. Թումանյան):
7. (փոխաբերական) Հեռավոր ու ետ ընկած: Երկրի խուլ անկյուններում անցկացրեց նա իր չարքաշ կյանքը:
8. (փոխաբերական) Ոչ բանուկ, անմարդ, դատարկ: Խուլ փողոց:
9. (փոխաբերական) Բոլոր կողմերից փակ, անցք՝ լուսանցք՝ լուսամուտ չունեցող: Խուլ պատ:
10. (փոխաբերական) Լռակյաց, համր: Ես նրա խուլ ստվերն Էի (Րաֆֆի):
11. (փոխաբերական) Խիտ, վայրի: Խուլ անտառ:
12. (լեզվաբանություն) Առանց ձայնալարերի մասնակցության արտասանվող:
2)
խուլի, [գոյական]
1. Անցավ ուռուցք՝ պալար:
2. Տե՛ս Գեղձ:
3. Ոստղ, կոստղ, խութ (5):
1. [ածական, գոյական] Լսողությունից լրիվ կամ մասնակիորեն զուրկ (մարդ):
2. [ածական] Լսելու ունակությունը կորցրած: Խուլ ականջ:
3. Թույլ ու ցածր, ոչ հնչեղ: Խուլ թնդյուն՝ ձայն:
4. (փոխաբերական) Անմասն, անմասնակից, անտարբեր: Իմ աղերսներին դու խուլ մնացիր:
5. (փոխաբերական) Զսպված, չարտահայտվող, չդրսևորվող: Խուլ դժգոհություն:
6. (փոխաբերական) Լուռ, անձայն, անաղմուկ: Ուրախ հնչյունը տարածվում է խուլ շրջակայքում
(Հ. Թումանյան):
7. (փոխաբերական) Հեռավոր ու ետ ընկած: Երկրի խուլ անկյուններում անցկացրեց նա իր չարքաշ կյանքը:
8. (փոխաբերական) Ոչ բանուկ, անմարդ, դատարկ: Խուլ փողոց:
9. (փոխաբերական) Բոլոր կողմերից փակ, անցք՝ լուսանցք՝ լուսամուտ չունեցող: Խուլ պատ:
10. (փոխաբերական) Լռակյաց, համր: Ես նրա խուլ ստվերն Էի (Րաֆֆի):
11. (փոխաբերական) Խիտ, վայրի: Խուլ անտառ:
12. (լեզվաբանություն) Առանց ձայնալարերի մասնակցության արտասանվող:
2)
խուլի, [գոյական]
1. Անցավ ուռուցք՝ պալար:
2. Տե՛ս Գեղձ:
3. Ոստղ, կոստղ, խութ (5):
խուլ - հոմանիշներ
1) ա. 1. Խլականջ, ծանրալուր, ծանրականջ, (բրբ.) քառ, քառականջ, ականջը 1 ծանր: 2. Անխոս, լռիկ: 3. Գաղտնի, անաղմուկ: 4. Անմարդաբնակ, ամայի, հեռավոր, ծայրամասային, հետ ընկած: 5. Անզգա, անուշադիր, անտարբեր: 6. (լեզվբ.) Լերկ, անձայն ՀՈնչյունի
2) գ. 1. (ախտ.) Խիլ, պալար, ուռուցք, գեղձ, խոզատանձ, (հզվդ.) խոզք, խաեզիրան փոքրիկ ձվաձև ուռուցք վզի վրայ: 2. Կոստղ, խութ, պալար (ծառի բնի վրա): Ծառելունդ, ծառապալար (բրբ.):
2) գ. 1. (ախտ.) Խիլ, պալար, ուռուցք, գեղձ, խոզատանձ, (հզվդ.) խոզք, խաեզիրան փոքրիկ ձվաձև ուռուցք վզի վրայ: 2. Կոստղ, խութ, պալար (ծառի բնի վրա): Ծառելունդ, ծառապալար (բրբ.):
խուլ - հականիշներ
ձայնեղ, հնչուն, զիլ, բարձրաձայն
խուլ - ռուսերեն թարգմանություն
1) ա. 1․գ. Глухой. 2. մ. Глухо.
2) ի 1. Желвак. 2․ տե՛ս Գեղձ,
2) ի 1. Желвак. 2․ տե՛ս Գեղձ,
խուլ - անգլերեն թարգմանություն
1)
ա. deaf; (թույլ ձայն են) toneless; վվսբ. (հեռավոր) out-of-the-way, remote; փխբ. (դատարկ' փողոց են) lonely, solitary; փխբ. (բոլոր կողմերից փակ' դուռ, պատուհան են) blind; փխբ. (խիտ, վայրի) overgrown, wild; լեզվ. voiceless (consonant); () խուլ դժգյոհություն smouldering discontent, an undercurrent of dissatisfaction; խուլ պատ blank wall; խուլ անտառ dense forest.
2)
գ. բժշկ. tumour.
1) deaf man
2) hollow,dull
ա. deaf; (թույլ ձայն են) toneless; վվսբ. (հեռավոր) out-of-the-way, remote; փխբ. (դատարկ' փողոց են) lonely, solitary; փխբ. (բոլոր կողմերից փակ' դուռ, պատուհան են) blind; փխբ. (խիտ, վայրի) overgrown, wild; լեզվ. voiceless (consonant); () խուլ դժգյոհություն smouldering discontent, an undercurrent of dissatisfaction; խուլ պատ blank wall; խուլ անտառ dense forest.
2)
գ. բժշկ. tumour.
1) deaf man
2) hollow,dull