1)

խարանի, [գոյական]
1. Այլևայլ ձևի մետաղյա հարմարանք, որով անասունների մարմնի որևէ մասը (ականջ, եղջյուր ևն) խարանում՝ դաղում են իբրև տարբերակիչ նշան:
2. (պատմական) Նույնպիսի հարմարանք, որով հանցավորի մարմինը խարանում էին:
3. Մարմնի խարանված մասը՝ վերքը՝ նշանը:
4. Այրված՝ մտրակահարված՝ արևահարված տեղ մարմնի վրա:
5. (փոխաբերական) Անարգանք, հանդիմանություն, դատափետում, մեղադրանք:
6. (փոխաբերական) Ստորացման՝ նվաստացման՝ հանցանքի հետևանքով առաջացած ծանր զգացում, բարոյական ու նյութական ծանր վնաս:

2)

խարանի|[գոյական]
Նույնն է՝ Ցանքաշուշան:

գ. 1. Խարանադրոշմ, խարվածք. (հնց.) դաղ, դաղմա, տամղա, . տավրո: 2. Դրոշմ, կնիք, խարանիչ, խարիչ:

ի 1. Клеймо, тавро. 2. տե՛ս Խարանում։