եզրաճահճի, [գոյական]
1. Լճի՝ գետի ևն եզերքին գոյացած ճահիճ:
2. (փոխաբերական, բանաստեղծական) Որևէ միջավայրի՝ բնագավառի հարող համրակների միջավայրը՝ ոլորտը: Լողում է նա դեռ մեր պոեզիայի եզրաճահիճններում (Ս. Տարոնցի):