դատապաշտպանի, [գոյական]
1. (իրավաբանություն) Ամբաստանյալի պաշտպանությամբ հանդես եկող իրավաբան:
2. Կողմերից որևէ մեկի շահերի պաշտպանությամբ հանդես եկող իրավաբան (քաղաքացիական գործերում:
3. (բանաստեղծական) Մեկի դատը՝ իրավունքները պաշտպանող, պաշտպան:

գ. (իրավ.) Պաշտպան, իրավապաշտպան, փաստաբան, (հնց.) ատենակից, ջատագով:

ի (իրավ.) Защитник, адвокат.