գարու, [գոյական]
1. Հացազգիների ընտանիքին պատկանող միամյա հացաբույս:
2. Այդ բույսի սերմը՝ հատիկը:
3. Գարու արտ:
4. Տե՛ս Գարուկ:
5. [ածական] (խոսակցական) Գարե, գարուց պատրաստված:

գ. 1. (բսբ.) Կլկիլ, կիլկիլ, գլգիլ, կասկ (թեփը Հանած), մաստ քկոխած): 2. Գարեհատիկ, գարեհատ: 3. Տե ս Գարեհատ 2 նշան.: 4. Տես Կլզտրուկ:

րու 1. գ. Ячмень (растение и зерно). 2. գ. Ячменное поле. 3. գ. (բժշկ.) Ячмень (гнойное воспаление сальных железок у корней глазных ресниц). 4. ա. Ячменный. ◊ Գարի գցել гадать на ячмене. Գարու հորն ընկնել жить в довольстве; кататься, как сыр в масле. Երկու էշի գարի բաժանել չիմանալ՝ չգիտենալ о неумелом, невежественном человеке (букв, не уметь разделить корм на двух ослов).