[ածական]
1. ճշմարտության համաձայն գործող՝ մտածող ՝դատող:
2. Անկողմնակալության՝ իրավացիության ՝ճշմարտության վրա հիմնված:
3. Մեղք՝ հանցանք չգործած, անմեղ:
4. Հիմնավոր, ճշմարիտ:
5. Օրինական հիմք ունեցող, իրավացի, օրինավոր:
6. ճշմարտության ոգով տոգորված, հանուն ճշմարտության կատարվող:
7. Չարաշահման ՝շահագործման՝ կեղեքման վրա չհիմնված:
8. Ազնիվ, անխարդախ:

ա. I. Անխարդախ, շիտակ, ուղիղ, ճշմարիտ, իրավացի, արդարացի, (հզվդ.) արդարագնաց, արդարագնւպյիկ, ուղղընթաց, (բրբ.) հալալ, հախ: 2. Անմեղ, անպարտ, անմեղապարտ, անմեղսակից, անհանց, անհանցավոր, անհանցաւ|արտ, անպատժապարտ:

անարդար, մեղավոր, հանցավոր, սուտ, խարդախ, աչառու

1. ա. Справедливый, беспристрастный. Արդար դատավոր справедливый (беспристрастный) судья. 2. ա. Невинный, невиновный. Արդար ճանաչել признать невиновным. 3. ա. Прямой, искренний, правдивый. 4. ա. Законный, правый, справедливый. Արդար բաժին законная доля. 5. ա. Праведный. 6. գ. Праведник, святой (человек). 7. մ. Справедливо. Արդար դատել судить справедливо. ◊ Արդար յուղի տեղ ընդունել принимать за чистую монету. Արդար աշխատանք честный труд. Արդար վաստակ честный заработок. Արդար քրտինքով в поте лица, честным трудом.