ավարի, [գոյական]
1. Պատերազմի ժամանակ թշնամուց գրավված ամեն ինչը (մարդ, զենք, կենդանի, գույք ևն):
2. Բռնությամբ՝ զենքի ուժով հափշտակված ունեցվածք, կողոպուտ (թալան):
3. (փոխաբերական) Մահվան՝ հիվանդությունների ևն զոհ:
4. Ավարառություն, կողոպտելը:

1) գ. Թալան, կողոպուտ, հափշտակություն, ավարառություն, ավազակություն, ասպատակություն (ձիով), (հնց.) ապուռ, կապուտ, ալան-թաւան (բրբ.):

2) ձ. (բրբ.) Ոհ, միթե:

1) ի 1. Военная добыча, трофей. 2. Грабёж. ◊ Ավարի մատնել, Ավար առնել, Ավարի տալ ограбить.

2) միայն Մեկին ավար անել, մյուսին խավար կապակցության մեջ кому пироги и пышки, кому тумаки и шишки.