աստծու, [գոյական]
1. Կրոնական պատկերացումներով՝ աշխարհն ստեղծող ու կառավարող գերագույն Էակ կամ՝
բազմաստվածության մեջ՝ այդպիսի Էակներից յուրաքանչյուրը:
2. (փոխաբերական) Պաշտամունքի արժանի անձ:

գ. (կրոն.) Տեր, Արարիչ, Ստեղծող, Ստեղծիչ, Հաստիչ, Հայր, Ամենակալ, Ամենակարող, Արքա երկնավոր, Արքա երկնից, Երկնային թագավոր, Երկնային դատավոր, Տիեզերքի թագավոր, Թագավոր թագավորաց, (հզվդ.) Գոյարար, Մարդարար, Մար. (.աստեղծ, Բարձրյալ, Երկնավոր, Երկնակալ, (հնց.) Է, ՆախԷ, Ամենարար, Ամենաստեղծ, Ամենաստեղծիչ, Ամենագործ, Տնօրեն, (բրբ.) եոներհ տեո: || Դիք, կուռք, չաստված (հեթանոսական): . ասօ-տաս

չաստված, նեռ, սատանա

աստծու 1. Бог. 2. Божество. 3. (փխբ.) Предмет поклонения, любви. ◊ Աստծու կրակ божья кара. Աստըծով с божьей помощью. Աստծու աոավոտ каждое утро, каждый божий день. Աստծու բարին добрый день, здравствуй (ответ на приветствие) Աստծու գառ агнец божий. Աստծու երեսից ընկած 1) злодей, лиходей, 2) отверженный богом. Աստծու կրակ թափվի գլխիդ пусть (пускай) накажет (разразит) тебя бог (господь). Աստծու մատը խառն է с божьей помощью. Աստծու պահած богом хранимый. Աստծու սիրուն՝ խաթեր ради бога. Աստծու տուն божий дом (о церкви) Աստված ազատի избави бог. Աստված գիտե бог знает, бог весть. Աստված ետ՝ ետը՝ հեռու տանի упаси боже. Աստված կանչել призывать бога. Աստված հեռու պահի՝ տանի՝ անի избави бог, упаси боже. Աստված հոգին լուսավորի упокой бог душу. Աստված մի արասցե, Աստված ռչ անի Աստված չանի не дай бог, избави (или сохрани, упаси) бог (боже). Աստված չունես нет у тебя совести. Աստված պահի храни (тебя) бог. Աստված սիրես, Աստված կսիրես ради бога. Աստված վկա как бог свят, ей богу, бог свидетель. Աստված տա дай бог. Աստված ունեցիր побойся бога. Աստված քեզ հետ бог (господь) с тобой. Ի սեր աստծու ради бога.