[ածական]
1. Գութ չունեցող, խղճի զգացումից զուրկ:
2. Անողորմաբար կատարված, անագորույն:

ա. Անխիղճ, անխղճմտանք, անագորույն, անողորմ, անողոք, բարբարոս, գազան (փխբ.), անգորով, անհոգի, անկարեկից, անսիրտ, անսրտացավ, անվշտակից, անցավակից, անողոքելի, անբարեգութ, անզգայուն, անզգա, դաժան, դաժանասիրտ, ժանտ, դժնի, դժնյա, վայրագ, չարագութ, չարասիրտ, քարասիրտ, քարսիրտ, կարծրասիրտ, խստասիրտ, թանձրասիրտ, (փխբ.) բար, կարծր, (հնց.) կռապաշտ, խստամիտ, թանձրալյարդ, ժայռասիրտ, ծանրասիրտ, կարծրադատ, խստամբակ, խստաշունչ, գազանաբարո, գազանամիտ, գազանասիրտ, անզիղջ, անգթական, անգթասեր, անգթասիրտ, անգորովագութ, անարգահատ, անարգահատելի, անջիգյար (բրբ.), հոգին գրպանը դրած (ժողվրդ.):

գթառատ, բարեսիրտ, գորովագութ

ա. Безжалостный, беспощадный, жестокий.